Fuqia e Priftërisë

nga Corbin Simonsen dhe David Kindermann

Çfarë është fuqia e priftërisë?

Shumica e njerëzve në një mënyrë ose në një tjetër janë njohur me fenë gjatë jetës së tyre dhe është e mundur që gjatë kërkimit të së vërtetës, shumë të kenë hasur në parimin e priftërisë. Por çfarë është priftëria? Siç mësohet në DeB seksioni 50, priftëria është autoriteti dhe fuqia që Perëndia i jep njeriut për të vepruar në të gjitha gjërat për shpëtimin e njeriut. Duke mësuar këtë, ne mund të mësojmë rëndësinë e një fuqie të tillë mes njerëzve. Kjo nuk është fuqi e vogël dhe është një fuqi që Perëndia ua ka besuar njerëzve që nga fillimi i kohërave.

Fuqia e priftërisë është autoriteti i dhënë nga Perëndia për të vepruar në emrin e Tij. Me këtë autoritet të rivendosur në Kishën e Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme, ne jemi në gjendje të kryejmë të gjitha ordinancat e nevojshme në këtë Tokë. Në Kishë, çdo njeri i denjë mund të jetë mbajtës i priftërisë. Bekimet dhe të kuptuarit e qëllimit vijnë nga të qenit i denjë për këtë fuqi të madhe. Me një mbajtës të priftërisë në një familje, familja mund të përjetojë gjithashtu shumë bekime dhe të shohë dorën e Zotit drejtpërdrejt në shtëpinë e tyre.

Çfarë mund të bëjmë me priftërinë?

Plani i Përjetshëm i Atit tonë Qiellor është të “bëjë të ndodhë pavdekësia dhe jeta e përjetshme e njeriut” (Moisiu 1:39). Kjo fuqi priftërie na lejon të ndihmojmë në përmbushjen e planit të Tij nëpërmjet ordinancave të tilla si pagëzimi, marrja e dhuratës së Frymës së Shenjtë dhe martesa e përjetshme në tempujt e Tij të shenjtë. E njëjta fuqi na lejon gjithashtu të kryejmë shumë bekime për të shëruar të sëmurët dhe për të ndihmuar njerëzit në nevojë.

Si e marrim priftërinë?

Siç lexojmë në Librin e Mormonit, Jezu Krishti u foli apostujve të Tij duke thënë: “Ju do ta thërrisni Atin në emrin tim, në lutje të fuqishme; dhe pasi ta keni bërë këtë, do të keni fuqi që atij mbi të cilin do të vendosni duart, t'i jepni Frymën e Shenjtë; dhe në emrin tim do ta jepni, pasi kështu bëjnë apostujt e mi” (Moroni 2:2).

Mund të mësojmë se autoriteti i dhënë një njeriu nuk mund t'i transferohet vetëm me vendosjen e duarve mbi kokën e një tjetri. Jozef Smithi, profeti i parë i kësaj periudhe ungjillore, mori autoritetin e nevojshëm për të qenë në gjendje të rivendoste Kishën e Jezu Krishtit edhe një herë në Tokë. Lajmëtarët qiellorë të dërguar nga Perëndia vizituan Jozef Smithin – Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin që shërbyen si Apostuj të Krishtit kur Ai jetoi në Tokë dhe mori priftërinë nga Krishti – dhe i dhanë Jozefit të njëjtën fuqi dhe autoritet.

Fuqia e priftërisë nuk mund të mungojë në Kishën e rivendosur të Jezu Krishtit. Priftëria është, kur përdoret siç duhet, një mënyrë për t'u shërbyer të tjerëve. Priftëria nuk mund të përdoret në egoizëm, por vetëm për të ndihmuar të tjerët t'i afrohen Krishtit. Priftëria na jep mundësinë për të kryer ordinanca të shenjta si pagëzimi, konfirmimi i Dhuratës së Frymës së Shenjtë, administrimi i sakramentit, martesa në tempull dhe shumë bekime të tjera. Këto ordinanca na mundësojnë të marrim zbulesë të mëtejshme vetjake dhe lumturi të përjetshme. E njëjta fuqi dhe autoritet që Jezu Krishti u dha apostujve të Tij në lashtësi për të organizuar dhe themeluar Kishën e Tij, është rivendosur përsëri në Tokë.