Cili është ndryshimi midis fesë katolike dhe Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme?

nga Mattie Guthrie

Si anëtar i Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme, shpesh më pyesin për ndryshimet dhe ngjashmëritë midis besimit tonë dhe të tjerëve. Në këtë artikull, ne do të shqyrtojmë disa nga ndryshimet dhe ngjashmëritë kryesore që kam vënë re midis Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme dhe fesë Katolike.

Edhe pse shumë fe kanë dallime të rëndësishme, ne nuk duhet të lejojmë që këto dallime të na pengojnë të jemi të bashkuar. I dua miqtë e mi katolikë! Ne jemi të gjithë vëllezër dhe motra, fëmijë të Atit tonë të dashur Qiellor. Nëse keni më shumë pyetje ose njohuri, ju lutemi na kontaktoni!

1. Para së gjithash, ne jemi të dy të krishterë!

Nga sa kuptoj unë, të dyja kishat besojnë në Krishtin si Shëlbuesin e tyre shpëtues! Megjithatë, shenjtorët e ditëve të mëvonshme besojnë se Ati Qiellor, Jezu Krishti dhe Fryma e Shenjtë janë tre qenie të veçanta, por një në qëllim. Kisha Katolike beson në Trinitetin, që janë këto tre qenie, por vetëm si një person. Me sa kuptoj unë, katolikët besojnë se Jezu Krishti ka të gjithë fuqinë, gjithashtu, por është një shpirt dhe nuk ka një trup fizik.

2. Pagëzimi

Anëtarët e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme mund të pagëzohen në moshën 8 vjeç e lart. Ne kryejmë pagëzime vetëm duke u zhytur plotësisht në ujë nga një figurë mashkullore në Kishë, i cili është një mbajtës i denjë i priftërisë, ose i fuqisë dhe autoritetit të Perëndisë, e ndjekur nga dhënia e dhuratës së Frymës së Shenjtë kujtdo që u pagëzua. 

Siç mund ta kuptoj, anëtarët e Kishës Katolike mund të pagëzohen në çdo moshë me anë të spërkatjes, derdhjes ose zhytjes së plotë në ujë, të bërë nga një prift.

3. Shkrimet e shenjta

Me sa kuptoj unë, Kisha Katolike beson në Bibël si koleksionin e vetëm të tregimeve të vërteta të lashta që përfshijnë Jezu Krishtin, profetët dhe apostujt e tij. Ajo zhvillohet në Lindjen e Mesme, Evropën e lashtë dhe Egjiptin. 

Si anëtarë të Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme, ne besojmë gjithashtu në Bibël, për aq sa është përkthyer saktë. Ne besojmë se Libri i Mormonit është një tjetër testament i vërtetë i Jezu Krishtit dhe se është një shkrim i shenjtë shoqërues i Biblës që përmban plotësinë e Ungjillit të Jezu Krishtit. Anëtarët e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme besojnë se Libri i Mormonit është një rrëfim i njerëzve në Amerikën e lashtë pas migrimit të tyre nga Lindja e Mesme dhe përvojave që ata patën si ndjekës të Jezu Krishtit.

4. Zbulesa Personale dhe udhëheqësit e Kishës

Udhëheqësi i Kishës Katolike është aktualisht Papa Françesku. Sipas besimit katolik, Papa mban fuqinë e Zotit që iu dha Shën Pjetrit nga Jezu Krishti. Anëtarët e besimit katolik, me sa kam kuptuar, besojnë se marrja e zbulesës shtesë për të qeverisur të gjithë besimin katolik pushoi me vdekjen e apostujve të lashtë. “Të gjitha zbulesat e mëvonshme të dhëna nga Perëndia njihen si zbulesa private, për arsye se ato nuk i drejtohen gjithë Kishës, por janë vetëm për të mirën e anëtarëve individualë” (Katolike.com). Në Kishën Katolike, me sa kuptoj unë, zbulesa ende mund të merret nga Perëndia, por doktrina shtesë nuk mund të merret më për të qeverisur besimin në tërësi.

Anëtarët e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme besojnë se pasi Jezusi dhe apostujt e Tij (si Pjetri dhe Pali) u vranë, katër pjesë kritike të Ungjillit të Jezu Krishtit u hoqën nga Toka: profetët, apostujt, fuqia , dhe autoritetin e Perëndisë (i njohur si priftëria) dhe zbulesën (e njohur si frymëzim dhe informacion nga Perëndia). Këto katër pjesë thelbësore filluan të rivendoseshin përsëri në Tokë në vitin 1820, duke filluar me një vizion që kishte një djalë i ri ferme i quajtur Jozef Smith.

Jozef Smithi, sipas vetë rrëfimit të tij, u lut që të dinte se cila kishë ishte e vërtetë dhe u vizitua nga Ati Qiellor dhe Jezu Krishti, të cilët iu shfaqën atij si dy qenie të veçanta që të dyja kishin trupa prej mishi dhe kockash. Nën drejtimin e Atit Qiellor gjatë shumë viteve, Jozefi u përgatit dhe përgatiti të tjerë për të marrë priftërinë pasi mori vizitat e lajmëtarëve qiellorë, duke përfshirë Gjon Pagëzorin dhe Pjetrin, Jakobin dhe Gjonin. 

Me priftërinë dhe nën frymëzimin e Perëndisë, Jozefi dhe të tjerët që besojmë se u thirrën nga Perëndia ndihmuan të rivendosnin apostujt, profetët dhe zbulesën e vazhdueshme në tokë përsëri. Kjo çoi në përkthimin e Librit të Mormonit, një anal i banorëve në kontinentin amerikan që dëshmon për hyjninë e Jezu Krishtit. Nga vetë rrëfimi i Jozef Smithit, Moroni, një nga profetët në Librin e Mormonit iu shfaq Jozefit dhe i tregoi se ku ta gjente analin, të shkruar në fletë ari, të cilin Jozefi e përktheu më vonë me anë të fuqisë dhe dhuratës së Perëndisë.

Për shkak të rivendosjes së këtyre katër pjesëve qendrore të Ungjillit të Rivendosur të Jezu Krishtit (profetët, apostujt, priftëria dhe zbulesa), anëtarët e Kishës besojnë se e njëjta Kishë që Jezu Krishti themeloi në lashtësi është përsëri në Tokë. Ne besojmë se kemi profetë dhe apostuj të gjallë që kanë të njëjtin autoritet që Krishti u dha apostujve të tij në lashtësi. Profeti ynë i gjallë është Rasëll M. Nelson, i cili, besojnë anëtarët e Kishës, merr drejtim nga Ati Qiellor. Anëtarët e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme besojnë gjithashtu se të gjithë mund të marrin zbulesë personale për veten e tyre, por se vetëm profeti mund të marrë zbulesë për të qeverisur të gjithë trupin e Kishës.

5. Sakramenti

Arsyeja kryesore pse anëtarët e Kishës së Jezu Krishtit të Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme shkojnë në kishë është të marrin Sakramentin. Ne e bëjmë këtë çdo të diel me bukën dhe ujin që janë bekuar nga dy burra të denjë që mbajnë priftërinë. Buka dhe uji përfaqësojnë trupin dhe gjakun e Krishtit. Ne e kujtojmë Atë dhe përpiqemi të jemi më shumë si Ai çdo javë. 

Sipas njohurive të mia, Kisha Katolike ka shtatë Sakramente: pagëzimin, konfirmimin, Eukaristinë (marrja e bukës dhe verës), pendimi (rrëfimi, pendimi), vajosja e të sëmurëve, martesën dhe shugurimin peshkop, prift ose dhjak. Të dy besimet i kryejnë këto veprime për t'i ndihmuar ata të afrohen më shumë me Krishtin. Në besimin katolik, marrja e bukës dhe e verës mund të bëhet çdo ditë, nëse kërkohet, dhe jepet dhe bekohet nga një prift ose peshkop.

Gjatë leximit, me siguri keni vënë re se ka shumë ngjashmëri! Edhe pse shumë fe kanë dallime të rëndësishme, ne nuk duhet të lejojmë që këto dallime të na pengojnë të jemi të bashkuar. I dua miqtë e mi katolikë. Ne jemi të gjithë vëllezër dhe motra, fëmijë të Atit tonë të dashur Qiellor. Faleminderit shumë që lexuat dhe mos harroni: ZOTI TE DO!!