Zullen we niet doorgaan met zo'n groot doel?
Dit artikel is geschreven door een plaatselijk lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. De weergegeven standpunten vertegenwoordigen mogelijk niet de standpunten en standpunten van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Voor de officiële site van de kerk, bezoek kerkvanjesuschrist.org.
Door president M. Russell Ballard
Waarnemend president van het Quorum der Twaalf Apostelen
We moeten altijd denken aan de prijs die Joseph en Hyrum Smith, samen met zoveel andere getrouwe mannen, vrouwen en kinderen, hebben betaald om de kerk te stichten.
Broeders en zusters, 215 jaar geleden werd er een kleine jongen geboren uit Joseph en Lucy Mack Smith in Vermont in een regio die bekend staat als New England in het noordoosten van de Verenigde Staten.
Joseph en Lucy Mack geloofden in Jezus Christus, bestudeerden de heilige Schriften, baden oprecht en wandelden met geloof in God.
Ze noemden hun nieuwe zoontje Joseph Smith Jr.
Over de familie Smith zei Brigham Young: 'De Heer had zijn oog op [Joseph Smith], en op zijn vader, en op zijn vaders vader, en op hun voorouders, helemaal terug naar Abraham, en van Abraham tot de zondvloed, vanaf de overstroming tot Henoch en van Henoch tot Adam. Hij heeft die familie en dat bloed gadegeslagen terwijl het van de fontein tot aan de geboorte van die man circuleerde. [Joseph Smith] is in de eeuwigheid voorgeordend.’1
Joseph jr. was geliefd bij zijn familie en had een bijzonder goede band met zijn oudere broer Hyrum, die bijna zes jaar oud was toen Joseph werd geboren.
Afgelopen oktober zat ik bij de haardsteen in het kleine huis van Smith in Sharon, Vermont, waar Joseph werd geboren. Ik voelde Hyrums liefde voor Joseph en dacht aan hem die zijn kleine broertje in zijn armen hield en hem leerde lopen.
Vader en moeder Smith ondervonden persoonlijke tegenslagen, waardoor ze gedwongen werden hun gezin meerdere keren te verhuizen voordat ze uiteindelijk New England opgaven en de moedige beslissing namen om verder naar het westen te verhuizen, naar de staat New York.
Omdat het gezin verenigd was, overleefden ze deze uitdagingen en stonden ze samen voor de ontmoedigende taak om opnieuw te beginnen op een honderd hectare grote2) bebost stuk land in Manchester, in de buurt van Palmyra, New York.
Ik weet niet zeker of velen van ons zich bewust zijn van de fysieke en emotionele uitdagingen die het opnieuw beginnen met zich meebracht voor de familie Smith — land opruimen, boomgaarden en velden aanplanten, een klein blokhut bouwen en andere boerderijstructuren, verhuren als dagloners en thuis goederen om in de stad te verkopen.
Tegen de tijd dat het gezin in het westen van New York aankwam, stond het gebied in brand van religieuze ijver — bekend als de Second Great Awakening.
Tijdens deze tijd van debat en strijd tussen religieuze partijen, ervoer Joseph een wonderbaarlijk visioen, tegenwoordig bekend als het Eerste Visioen. We zijn gezegend met vier primaire accounts waaruit ik zal putten.2
Joseph schreef: 'In deze tijd van grote [religieuze] opwinding werd mijn geest opgeroepen tot ernstige reflectie en grote onrust; maar hoewel mijn gevoelens diep en vaak schrijnend waren, hield ik me toch afzijdig van al deze partijen, hoewel ik hun verschillende bijeenkomsten zo vaak als de gelegenheid het toeliet bijwoonde. … [Toch] zo groot waren de verwarring en strijd tussen de verschillende denominaties, dat het onmogelijk was voor een persoon die jong was als ik, en zo onbekend met mensen en dingen, om tot een bepaalde conclusie te komen wie gelijk had en wie niet. ”3
Joseph wendde zich tot de Bijbel om antwoorden op zijn vragen te vinden en te lezen Jakobus 1:5: “Als iemand van u wijsheid mist, laat hij het dan vragen aan God, die aan alle mensen rijkelijk geeft, en hem niet verwijt; en het zal hem gegeven worden.”4
Hij merkte op: 'Nooit kwam een passage uit de Schrift met meer kracht tot het hart van de mens dan deze op dit moment tot het mijne deed. Het leek met grote kracht in elk gevoel van mijn hart binnen te dringen. Ik heb er keer op keer over nagedacht.”5
Joseph kwam tot het besef dat de Bijbel niet alle antwoorden op levensvragen bevatte; het leerde mannen en vrouwen veeleer hoe ze antwoorden op hun vragen konden vinden door rechtstreeks met God te communiceren door middel van gebed.
Hij voegde eraan toe: “Dus, in overeenstemming hiermee, mijn vastberadenheid om God te vragen, trok ik me terug in het bos om een poging te wagen. Het was op de ochtend van een mooie, heldere dag, vroeg in de lente van achttienhonderdtwintig.”6
Kort daarna zei Joseph dat '[een zuil van] licht op mij rustte [en] ik twee Personen zag, wier helderheid en heerlijkheid alle beschrijving tarten, boven mij in de lucht staan. Een van hen sprak tot mij, noemde mij bij mijn naam en zei, wijzend naar de ander — [Joseph,] Dit is Mijn geliefde Zoon. Hoor hem!”7
De Heiland sprak toen: 'Jozef, mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven. Ga heen, wandel in mijn inzettingen en onderhoud mijn geboden. Zie, ik ben de Heer der heerlijkheid. Ik ben gekruisigd voor de wereld, opdat allen die in mijn naam geloven het eeuwige leven hebben.”8
Joseph voegde eraan toe: "Dus ik had mezelf nog maar net in bezit gekregen om te kunnen spreken, of ik vroeg de Personages die boven mij in het licht stonden, welke van alle sekten gelijk had."9
Hij herinnerde zich: “Ze vertelden me dat alle religieuze denominaties in onjuiste doctrines geloofden, en dat geen van hen door God werd erkend als zijn kerk en koninkrijk. En (…) tegelijkertijd [ontving ik [d] een belofte dat de volheid van het evangelie op een later tijdstip aan mij bekend zal worden.’10
Joseph merkte ook op: "Ik zag veel engelen in dit visioen."11
Na dit heerlijke visioen schreef Joseph: 'Mijn ziel was vervuld van liefde en dagenlang kon ik me met grote vreugde verheugen. (…) De Heer was met mij.’12
Hij kwam uit het heilige bos om zijn voorbereiding te beginnen om een profeet van God te worden.
Joseph begon ook te leren wat profeten van weleer hadden meegemaakt — afwijzing, tegenstand en vervolging. Joseph herinnerde zich wat hij had gezien en gehoord met een van de predikanten die actief was geweest in de religieuze opwekking:
“Ik was enorm verrast door zijn gedrag; hij behandelde mijn communicatie niet alleen lichtvaardig, maar met grote minachting, zeggende dat het allemaal van de duivel was, dat er in deze dagen niet zoiets als visioenen of openbaringen waren; dat al zulke dingen bij de apostelen waren opgehouden en dat er nooit meer van zou komen.
“Ik ontdekte echter al snel dat mijn vertellen van het verhaal veel vooroordelen tegen mij had opgewekt onder belijders van religie, en de oorzaak was van grote vervolging, die bleef toenemen; … en dit was gebruikelijk bij alle sekten — ze waren allemaal verenigd om mij te vervolgen.’13
Drie jaar later, in 1823, gingen de hemelen weer open als onderdeel van de voortgaande herstelling van het evangelie van Jezus Christus in de laatste dagen. Joseph merkte op dat een engel, Moroni genaamd, aan hem verscheen en zei ‘dat God een werk voor mij te doen had […] [en dat] er een boek was neergelegd, geschreven op gouden platen’ dat ‘de volheid van het eeuwige evangelie […] door de Heiland aan de oude bewoners [van de Amerika's].”14
Uiteindelijk bemachtigde, vertaalde en publiceerde Joseph het oude verslag, dat tegenwoordig bekend staat als het Boek van Mormon.
Zijn broer Hyrum, die zijn constante supporter was geweest, vooral na zijn pijnlijke, levensbedreigende beenoperatie in 1813, was een van de getuigen van de gouden platen. Hij was ook een van de zes leden van de Kerk van Jezus Christus toen deze in 1830 werd opgericht.
Tijdens hun leven hadden Joseph en Hyrum samen te maken met bendes en vervolging. Ze kwijnden bijvoorbeeld vijf maanden weg in de meest erbarmelijke omstandigheden in de Liberty Jail in Missouri tijdens de koude winter van 1838-1839.
In april 1839 schreef Joseph zijn vrouw Emma over hun situatie in de gevangenis van Liberty: “Ik geloof dat het nu ongeveer vijf maanden en zes dagen geleden is dat ik dag en nacht onder de grimas van een wacht stond, en binnen de muren, roosters, en gierende ijzeren deuren van een eenzame, donkere, vuile gevangenis. … We zullen in ieder geval van deze [plaats] worden verplaatst, en we zijn er blij mee. Laat wat er van ons zal worden, we kunnen niet in een erger gat komen dan dit is. … We zullen nooit een slepende wens uitspreken naar Liberty in Clay County, Missouri. We hebben er genoeg voor eeuwig.”15
Ondanks vervolging toonde Hyrum geloof in de beloften van de Heer, inclusief de garantie dat hij aan zijn vijanden zou ontsnappen als hij dat wilde. In een zegen die Hyrum in 1835 onder de handen van Joseph Smith ontving, beloofde de Heer hem: 'Gij zult de macht hebben om aan de hand van uw vijanden te ontsnappen. Uw leven zal met onvermoeibare ijver gezocht worden, maar gij zult ontkomen. Als het u behaagt, en jij verlangt, u zult de macht hebben om vrijwillig uw leven af te leggen om God te verheerlijken.”16
In juni 1844 kreeg Hyrum de keuze om te leven of zijn leven af te leggen om God te verheerlijken en 'zijn getuigenis met zijn bloed te bezegelen' — zij aan zij samen met zijn geliefde broer Joseph.17
Een week voor de noodlottige reis naar Carthago, waar ze in koelen bloede werden vermoord door een gewapende bende lafaards die hun gezicht hadden geverfd om niet ontdekt te worden, schreef Joseph: 'Ik adviseerde mijn broer Hyrum om met zijn gezin op de volgende stoomboot te gaan naar Cincinnati.”
Ik voel nog steeds grote ontroering als ik me het antwoord van Hyrum herinner: 'Joseph, Ik kan je niet verlaten.''18
Dus gingen Joseph en Hyrum naar Carthago, waar ze martelaren werden voor de zaak en naam van Christus.
In de officiële aankondiging van het martelaarschap stond het volgende: ‘Joseph Smith, de profeet en ziener van de Heer, (…) heeft het Boek van Mormon voortgebracht, dat hij door de gave en macht van God heeft vertaald, en is het middel geweest om het te publiceren op twee continenten; heeft de volheid van het eeuwige evangelie, dat het bevatte, naar de vier hoeken van de aarde gezonden; heeft de openbaringen en geboden voortgebracht waaruit dit boek van de Leer en Verbonden bestaat, en vele andere wijze documenten en instructies ten behoeve van de mensenkinderen; verzamelde vele duizenden heiligen der laatste dagen, stichtte een grote stad en liet een faam en naam achter die niet verslagen kunnen worden. […] En zoals de meeste gezalfden van de Heer in de oudheid, heeft [Joseph] zijn missie en zijn werken bezegeld met zijn eigen bloed; en zijn broer Hyrum ook. In het leven waren ze niet verdeeld, en in de dood waren ze niet gescheiden!”19
Na het martelaarschap werden de lichamen van Joseph en Hyrum teruggebracht naar Nauvoo, gewassen en gekleed zodat de familie Smith hun dierbaren kon zien. Hun dierbare moeder herinnerde zich: „Ik had lange tijd alle zenuwen ondersteund, elke energie van mijn ziel opgewekt en God aangeroepen om mij te sterken; maar toen ik de kamer binnenkwam en mijn vermoorde zonen beide tegelijk voor mijn ogen zag uitgestrekt, en het snikken en gekreun van mijn familie [en] het geschreeuw hoorde ... van de lippen van hun vrouwen, kinderen, broers en zussen, het te veel geweest. Ik zonk terug en riep tot de Heer in de doodsangst van mijn ziel: 'Mijn God! Mijn God! Waarom heb je deze familie in de steek gelaten?'”20
Op dat moment van verdriet en nood herinnerde ze zich dat ze zeiden: 'Moeder, huil niet om ons; we hebben de wereld door liefde overwonnen.”21
Ze hadden inderdaad de wereld overwonnen. Joseph en Hyrum Smith, zoals die getrouwe heiligen die in het boek Openbaring worden beschreven, ‘kwamen uit de grote verdrukking, en hebben hun gewaden gewassen en wit gemaakt in het bloed van het Lam [en] staan […] voor de troon van God, en dien hem dag en nacht in zijn tempel; en hij die op de troon zit, zal in hun midden wonen.
“Zij zullen niet meer hongeren en ook niet meer dorsten; noch zal de zon op hen schijnen, noch enige hitte.
"Want het Lam dat in het midden van de troon is, zal hen weiden en hen leiden naar levende waterbronnen; en God zal alle tranen van hun ogen afwissen."22
Als we deze vreugdevolle gebeurtenis vieren, de 200ste verjaardag van het eerste visioen, moeten we altijd de prijs onthouden die Joseph en Hyrum Smith, samen met zoveel andere getrouwe mannen, vrouwen en kinderen, hebben betaald om de kerk te stichten zodat u en ik ervan konden genieten de vele zegeningen en al deze geopenbaarde waarheden die we vandaag hebben. Hun trouw mag nooit worden vergeten!
Ik heb me vaak afgevraagd waarom Joseph en Hyrum en hun families zoveel moesten lijden. Het kan zijn dat ze God door hun lijden hebben leren kennen op een manier die zonder dat niet had kunnen gebeuren. Daardoor dachten ze na over Getsemane en het kruis van de Heiland. Zoals Paulus zei: "Want u is gegeven ten behoeve van Christus, niet alleen om in Hem te geloven, maar ook om voor hem te lijden."23
Voor zijn dood in 1844 schreef Joseph een levendige brief aan de heiligen. Het was een oproep tot actie, die vandaag de dag in de kerk voortduurt:
“Broeders [en zusters], zullen we niet doorgaan voor zo'n groot doel? Ga vooruit en niet achteruit. Moed, broeders [en zusters]; en verder, op naar de overwinning! …
‘…Laten we daarom, als kerk en volk, en als heiligen der laatste dagen, de Heer een offer in rechtschapenheid brengen.’24
Terwijl we naar de Geest luisteren tijdens de viering van het 200-jarig jubileum dit weekend, bedenk dan welk offer u de komende dagen in gerechtigheid aan de Heer zult aanbieden. Wees moedig: deel het met iemand die u vertrouwt, en het allerbelangrijkste: neem er alstublieft de tijd voor!
Ik weet dat de Heiland blij is als we Hem vanuit ons hart in gerechtigheid een offer aanbieden, net zoals Hij blij was met het getrouwe offer van die opmerkelijke broers, Joseph en Hyrum Smith, en alle andere getrouwe heiligen. Hiervan getuig ik plechtig in de heilige naam van onze Heer Jezus Christus. Amen.
