Geschiedenis Rometempel
De Rometempel is de eerste tempel van de Kerk van Jezus Christus in Italië en de dertiende in Europa. Hij staat op een heuvel in Rome-Noord aan de Via di Settebagni 376-354, een schitterende plek verfraaid met bloemperken, oude olijfbomen en een trapsgewijze fontein die zich van de tempel naar het bezoekerscentrum en de bibliotheek voor familiegeschiedenis uitstrekt.
Bezoekers uit de hele wereld komen naar dit gewijde oord vanwege zijn schoonheid en religieuze betekenis. Hoewel toeristen welkom zijn op het tempelcomplex en het bezoekerscentrum kunnen bezoeken, gaan de kerkleden de tempel binnen om heilige religieuze riten te verrichten en tot God te naderen.
De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Italië
De geschiedenis van de Rometempel gaat terug op de vroege dagen van de kerk in Italië. In 1843 werd Joseph Toronto (geboren Giuseppe Taranto) voor zover bekend de eerste Italiaanse bekeerling tot De Kerk van Jezus Christus van de Heilige der Laatste Dagen. Hij liet zich dopen in Boston (Massachusetts). In 1849 was Toronto een van de eerste zendelingen die naar zijn vaderland werd gestuurd. Hij vergezelde de apostel Lorenzo Snow en anderen naar Italië, die daar een zending van de kerk gingen openen. De eerste zending was van korte duur: ze werd in 1867 gesloten. Wel waren er enkele bekeerlingen gemaakt.
Vincenzo Di Francesca, oorspronkelijk afkomstig uit Sicilië, was een ander goed voorbeeld van de getrouwheid van de vroege kerkleden. In 1910 was hij een protestants predikant in New York toen hij een boek vond waarvan de omslag ontbrak. Hij las het boek, dat veel weg had van de Bijbel. Toen hij het uit had, bad hij en kreeg de bevestiging dat het een werk van God was. Zijn hart, zei hij, klopte ‘alsof het aan het praten was’ en hij voelde een ‘opperste vreugde die geen menselijke taal kan [beschrijven]’.
Di Francesca, die niet wist dat het om het Boek van Mormon ging, heilige Schriftuur voor leden van de Kerk van Jezus Christus, begon het boek in zijn preken te gebruiken. Toen zijn superieuren hem vroegen om dat achterwege te laten, weigerde hij. Hij werd uit zijn ambt gezet. Later keerde hij terug naar Sicilië, waar hij zoveel mogelijk over het boek sprak.
In 1930 vond hij in een woordenboek een vermelding ‘Mormon’. Toen hij besefte dat het een van de namen was die in zijn naamloze boek stonden, ontdekte hij eindelijk de oorsprong van het boek. Hij trad in contact met kerkleiders in Salt Lake City. Tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog onderhield hij contact. Daarna werd communicatie onmogelijk.
In deze tijd bleef Di Francesca prediken met behulp van het Boek van Mormon en ander kerkelijk materiaal, dat hij in het Italiaans vertaalde. In 1951 kon hij zich, na vier decennia wachten, eindelijk in de Middellandse Zee laten dopen en tot De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen toetreden.
Toen een aantal Italianen in andere landen van het evangelie hoorden en naar huis terugkeerden om de boodschap met vrienden en familie te delen, vestigde de kerk zich in de jaren vijftig opnieuw in Italië. De eerste Italiaanse gemeenten werden in Brescia en Palermo gesticht.
Foto van vroege leden
In 1966 werd de Italiaanse Zending opnieuw opgericht met het hoofdkwartier in Rome. De kerk groeide gestaag en tussen 1970 en 1980 nam het aantal kerkleden in Italië bijna achtvoudig toe. In 1981 werd de eerste ring (vergelijkbaar met een bisdom) in Italië gesticht.
In 2012 kreeg de kerk een Intesa, een overeenkomst met de Italiaanse regering die de kerk bescherming verleent onder de Italiaanse grondwet, waaronder de vrijheid om haar wereldwijde zending na te streven en de erkenning van kerkleiders als geestelijken. Momenteel zijn er ongeveer 27 duizend leden van de kerk in Italië in bijna honderd gemeenten.
Rometempel
Heiligen der laatste dagen beschouwen deelname aan de heilige verordeningen van de tempel als het hoogtepunt van hun aanbidding. Jarenlang reisden Italiaanse leden, vaak met hoge kosten, naar de dichtstbijzijnde tempel in de buurt van Bern (Zwitserland). Maar de leden in Italië wilden graag een tempel in hun eigen land.
In de algemene conferentie van de kerk op 4 oktober 2008 kondigde Thomas S. Monson, de toenmalige president van de kerk, plannen aan om een tempel in Rome te bouwen. Duizenden kerkleden in Italië keken in hun plaatselijke kerkgebouwen naar een satellietuitzending van de conferentie. Ze juichten, omhelsden elkaar en verheugden zich. ‘We schreeuwden het uit’, meldde Massimo De Feo, die toen president van de ring Rome was. Hij beschreef de reactie als ‘wat je in een voetbalstadion zou verwachten als in de laatste seconde het winnende doelpunt wordt gescoord’.
Bouw van de tempel
De bouw begon twee jaar later, op 23 oktober 2010. President Thomas S. Monson en plaatselijke kerk- en gemeenschapsleiders namen deel aan de eerstespadesteking.
De architecten wilden dat de Piazza accenten uit de Italiaanse cultuur meekreeg. De architect van de Rometempel, Niels Valentiner, deelde mee: ‘We kwamen steeds weer terug bij dit ovale ontwerp, dat door velen wordt gezien als een expressie van de Italiaanse barokke architectuur […]. Het is een voor Italië typisch architecturaal facet dat terugkomt in de tempel.’
Alles op de Piazza is ontworpen om eer te bewijzen aan Rome en haar cultuur, die terugkomt in kleine details, zoals de terugkerende twaalfpuntige sterren geïnspireerd op het Campidoglio-plein van Michelangelo, en verwijzingen naar de olijfbomen die ooit op de locatie stonden, evenals het algehele ontwerp van het plein dat lijkt op een oud Romeins forum.
Op 25 maart 2017 werd het vergulde beeld van de engel Moroni bovenop de hoogste, oostelijke toren van het gebouw met een tweetorenfront, een van de laatste werkzaamheden aan de tempel.
Open huis en inwijding
Nadat de bouw in februari 2019 was voltooid, was de tempel enkele weken open voor het publiek. 52 duizend belangstellenden kregen voordat het gebouw werd ingewijd een rondleiding.
De Rometempel is op 10 maart 2019 door president Russell M. Nelson, president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen ingewijd. Voor het eerst in de geschiedenis van de kerk namen alle leden van het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen deel aan de inwijdingsceremonie.
‘In deze oude en grote stad die al sinds Bijbelse tijden bestaat, en in deze historische natie van Italië, erkennen we de bediening van twee van de eerste apostelen van uw Zoon, Petrus en Paulus, die dit land ooit met hun werk hebben gezegend’, zei president Nelson in het inwijdingsgebed. ‘Moge de invloed van hun blijvende getuigenis van Jezus Christus tot de essentiële waarden van dit geweldige land blijven behoren.’