Geschiedenis Rometempel
De Tempel van Rome is de eerste tempel van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Italië en de dertiende in Europa. Het staat op een heuvel in het noordelijke deel van Rome aan de Via di Settebagni, 376-354, een majestueuze plek versierd met bloeiende tuinen, eeuwenoude olijfbomen en een fontein die loopt van de tempel naar het artistieke gebouw van het bezoekerscentrum en de Family History Library voor genealogisch onderzoek.
Sinds de opening zijn bezoekers van over de hele wereld naar deze heilige plek gekomen vanwege zijn schoonheid en religieuze betekenis. Leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen komen bijeen in de tempel voor heilige religieuze ceremonies die hen dichter bij God brengen, terwijl toeristen het tempelterrein komen bekijken en genieten van het bezoekerscentrum.
De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Italië
De geschiedenis van de Rometempel (Italië) gaat terug tot de begindagen van de Kerk van Jezus Christus in Italië. In 1843, toen hij zich liet dopen in Boston, Massachusetts, werd Joseph Toronto (geboren Giuseppe Taranto) de eerste bekende Italiaanse bekeerling tot De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. In 1849 behoorde Toronto tot de eerste zendelingen die naar zijn vaderland werden gestuurd, en hij vergezelde de apostel Lorenzo Snow en anderen naar Italië om een missie van de kerk te openen. De eerste missie was van korte duur: ze werd in 1867 gesloten, maar er bleven nog enkele bekeerlingen over.
Vincenzo Di Francesca, oorspronkelijk afkomstig uit Sicilië, was een ander groot voorbeeld van de getrouwheid van de vroege heiligen der laatste dagen. In 1910 was hij protestantse predikant in New York toen hij een boek vond waarvan de omslag ontbrak. Hij las het boek, waarvan hij dacht dat het op de Bijbel leek. Toen hij het had gelezen, bad hij en kreeg de bevestiging dat het een werk van God was. Zijn hart, zei hij, klopte “alsof het praatte” en hij voelde een “opperste vreugde die geen menselijke taal kon [beschrijven].”
Omdat hij niet wist dat het Het Boek van Mormon was, een Schriftuurlijk boek dat heilig is voor de leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, begon Di Francesca het boek in zijn preken te gebruiken. Toen zijn superieuren hem vroegen het te vernietigen, weigerde hij en werd hem verboden te prediken. Later keerde hij terug naar Sicilië, waar hij het boek zo vaak mogelijk bleef delen.
In 1930 vond hij in een woordenboek een vermelding ‘Mormon’. Toen hij besefte dat het een van de namen was die in zijn naamloze boek stonden, ontdekte hij eindelijk de oorsprong van het boek. Hij trad in contact met kerkleiders in Salt Lake City. Tot aan het begin van de Tweede Wereldoorlog onderhield hij contact. Daarna werd communicatie onmogelijk.
Gedurende deze tijd bleef Di Francesca prediken met behulp van het Boek van Mormon en ander materiaal van de kerk dat hij in het Italiaans vertaalde. In 1951, na veertig jaar wachten, kon hij zich eindelijk laten dopen als lid van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in de Middellandse Zee.
Toen een aantal Italianen in andere landen het evangelie van Jezus Christus hoorden en naar huis terugkeerden om de boodschap met vrienden en familie te delen, werd in de jaren vijftig de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Italië opnieuw opgericht. De eerste Italiaanssprekende gemeenten werden opgericht in Brescia en Palermo.
In 1966 werd de Italiaanse missie opnieuw opgericht, met het hoofdkantoor in Rome. De herstelde Kerk van Jezus Christus groeide gestaag, en tussen 1970 en 1980 nam het aantal heiligen der laatste dagen in Italië bijna verachtvoudigd toe. In 1981 werd de eerste ring in Italië (een bisdomachtige eenheid) opgericht.
In 2012 kreeg de Kerk een Intesa, een overeenkomst met de Italiaanse regering die de Kerk bescherming verleende op grond van de Italiaanse grondwet, waaronder de vrijheid om haar wereldwijde missie na te streven en de erkenning van kerkleiders als geestelijken. Momenteel zijn er ongeveer 27.000 leden van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen in Italië, verdeeld over bijna 100 gemeenten.
Rometempel
Heiligen der laatste dagen beschouwen deelname aan de heilige verordeningen van de tempel als het hoogtepunt van hun aanbidding. Jarenlang reisden Italiaanse leden, vaak met hoge kosten, naar de dichtstbijzijnde tempel in de buurt van Bern (Zwitserland). Maar de leden in Italië wilden graag een tempel in hun eigen land.
Tijdens de algemene conferentie van de kerk op 4 oktober 2008 kondigde Thomas S. Monson, destijds president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen, plannen aan om een tempel in Rome te bouwen. Duizenden heiligen der laatste dagen in Italië, die in hun plaatselijke kerkgebouwen naar een satellietuitzending van de conferentie keken, juichten, wisselden knuffels uit en waren verheugd. ‘We schreeuwden allemaal’, berichtte Massimo De Feo, voormalig president van de ring Rome (Italië). Hij beschreef de reactie als wat “je zou verwachten te zien in een sportarena tijdens een overwinning in de laatste seconde.”
Bouw van de tempel
De bouw begon twee jaar later, op 23 oktober 2010. President Thomas S. Monson en plaatselijke kerk- en gemeenschapsleiders namen deel aan de eerstespadesteking.
De architecten wilden dat de Piazza accenten uit de Italiaanse cultuur meekreeg. De architect van de Rometempel, Niels Valentiner, deelde mee: ‘We kwamen steeds weer terug bij dit ovale ontwerp, dat door velen wordt gezien als een expressie van de Italiaanse barokke architectuur […]. Het is een voor Italië typisch architecturaal facet dat terugkomt in de tempel.’
Alles op de Piazza is ontworpen om eer te bewijzen aan Rome en haar cultuur, die terugkomt in kleine details, zoals de terugkerende twaalfpuntige sterren geïnspireerd op het Campidoglio-plein van Michelangelo, en verwijzingen naar de olijfbomen die ooit op de locatie stonden, evenals het algehele ontwerp van het plein dat lijkt op een oud Romeins forum.
Op 25 maart 2017 werd het vergulde beeld van de engel Moroni bovenop de hoogste, oostelijke toren van het gebouw met een tweetorenfront, een van de laatste werkzaamheden aan de tempel.
Open huis en inwijding
Nadat de bouw in februari 2019 was voltooid, was de tempel enkele weken open voor het publiek. 52 duizend belangstellenden kregen voordat het gebouw werd ingewijd een rondleiding.
De Rometempel (Italië) werd op 10 maart 2019 ingewijd door president Russell M. Nelson, president van De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Voor het eerst in de geschiedenis van de kerk nam elk lid van het Eerste Presidium en het Quorum der Twaalf Apostelen deel aan de inwijdingsceremonie.
‘In deze oude en grote stad die al sinds Bijbelse tijden bestaat, en in deze historische natie van Italië, erkennen we de bediening van twee van de eerste apostelen van uw Zoon, Petrus en Paulus, die dit land ooit met hun werk hebben gezegend’, zei president Nelson in het inwijdingsgebed. ‘Moge de invloed van hun blijvende getuigenis van Jezus Christus tot de essentiële waarden van dit geweldige land blijven behoren.’