Ο Ναός και εγώ: Η μαρτυρία μου
Αυτό το άρθρο συνεισέφερε ένα τοπικό μέλος της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Οι απόψεις που εκφράζονται ενδέχεται να μην αντιπροσωπεύουν τις απόψεις και τις θέσεις της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Για τον επίσημο ιστότοπο της Εκκλησίας, επισκεφθείτε Churchofjesuschrist.org.
από την Maria Arcidiacono
Λατρεύω τον ναό. Πρέπει να πηγαίνω συχνά, να τον έχω ως σταθερό ταξιδιωτικό προορισμό.
Αν δεν το έκανα αυτό, θα μου ήταν πολύ δύσκολο να ανταπεξέλθω στους σύγχρονους ρυθμούς
και θα ανατρεπόταν η ισορροπία και η αρμονία που μοχθώ για να διατηρήσω στη ζωή μου.
Το κενό είναι μέρος της ύπαρξής μου, αλλά αν προσπαθήσω να το γεμίσω, νιώθω
να συντρίβομαι από όλα αυτά που έχω να κάνω. Και μετά, αν προσπαθήσω να χαλαρώσω με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης,
η σύγχυση πηγαίνει από το πνεύμα στο μυαλό, γιατί ακόμα και όταν διαβάζεις διάφορες αναρτήσεις υπάρχουν τόσες πολλές αντικρουόμενες απόψεις και παράλογες θεωρίες, που είναι δύσκολο να διακρίνεις τι είναι σωστό και τι λάθος.
Και έτσι πηγαίνω στον ναό, και εκεί μου υπεθυμίζεται ποια είμαι και από πού κατάγομαι, και ποιο είναι το πεπρωμένο όλων των ανθρώπινων όντων που στρέφονται προς τον Θεό όπως ένα φυτό στρέφεται προς τον ήλιο που το θρέφει. Μου υπενθυμίζεται η αξία των ανθρώπων και των οικογενειών που μπορούν να ενωθούν ανά τους αιώνες. Και στη συνέχεια, μου υπενθυμίζονται οι διαθήκες που σύναψα στον ναό και το Πνεύμα που ένιωσα όταν τις έκανα. Σύναψα διαθήκη με τον Κύριο, στον ναό της Ελβετίας. Οι αναμνήσεις βοηθούν.
Τα πρώτα μου χρόνια έβαζα στόχους, έκανα σχέδια, διαλογιζόμουν και προσευχόμουν για πολλά πράγματα και αυτό με έκανε άλλον άνθρωπο.
Τώρα, που δεν είμαι πια τόσο νέα, ζω την κάθε μέρα. Τόσα πολλά έχουν αλλάξει για μένα τώρα που βρίσκομαι στην εποχή της σοφίας, αλλά ποτέ δεν έπαψα να θυμάμαι τις διαθήκες που έκανα με τον Πατέρα. Δεν σταμάτησα ποτέ να τις τηρώ.
Αλλά τώρα συγχωρέστε με, πρέπει να κατεβώ από το λεωφορείο, είμαστε μπροστά από τον ναό.
